KSIĄŻKA: Nie powinnam tego jeść

OPIS

Jeśli chcesz wreszcie poczuć pełnię zdrowia, powinnaś wreszcie przestać TO jeść! Co? To, co sprawia, że twoje ciało choruje, a ty czujesz się po prostu źle. Nie tylko fast foody i wysokoprzetworzone jedzenie są szkodliwe, również produkty, które uważane są za zdrowe mogą szkodzić.

Maria Cross, dyplomowana dietetyczka, podczas swojej praktyki zawodowej zauważyła 20 symptomów, na które najczęściej skarżyli się jej pacjenci i na ich podstawie opracowała listę typowych przypadłości powodowanych przez spożywanie szkodliwych produktów. Pisząc „Nie powinnaś tego jeść” stworzyła łatwe w użyciu narzędzie do autodiagnozy i indywidualnego dobrania odpowiedniej diety. Jak to działa? Wybierasz z listy powszechnych objawów te, które zaobserwowałaś u siebie i sprawdzasz, dla którego problemu zdrowotnego taki właśnie zestaw symptomów jest typowy. Znajdziesz wówczas zarówno opis przypadłości, jak i listę pokarmów, które możesz wyeliminować ze swojej diety, by czuć się lepiej. Autorka podaje również możliwe zastępniki produktów, które ci szkodzą oraz propozycje posiłków, jakie możesz spożywać.

Brak energii, częste przeziębienia, łagodna depresja, słaba pamięć i koncentracja, huśtawki nastrojów, wysypki skórne, sucha skóra lub oczy, zaburzenia odżywiania, wzdęcia, zespół napięcia przedmiesiączkowego – zaobserwowałaś u siebie któryś z tych symptomów? Ta publikacja, niczym profesjonalna konsultacja terapeuty żywieniowego, krok po kroku pomoże ci zidentyfikować przyczynę problemu z dietetycznej perspektywy i sposób, na jego uzdrowienie.

Dowiedz się, co szkodzi twojemu ciału i wkrocz na ścieżkę prowadząca do pełni zdrowia, dokonując prostych zmian w swoim jadłospisie.

www.illuminatio.pl

MOJA OPINIA

Jeżeli Wy, podobnie jak ja lubicie czytać przed snem książki o odżywianiu zamiast kryminałów i romansideł, mam dla Was ciekawą propozycję. Książka „Nie powinnam tego jeść” choć z okładki i tytułu wygląda trochę jak opis kolejnej diety cud, jest bardzo wartościowa w środku. Na ponad 200 stronach znajdują się bardzo praktyczne porady dla osób cierpiących na (lub podejrzewających u siebie) konkretne jednostki chorobowe. Żałuję, że nie miałam tej książki w ręku jeszcze dwa lata temu, kiedy sama walczyłam z dysbiozą. Tak, po lekturze tej pozycji w końcu mogę nazwać przypadłość, na którą bezsensownie cierpiałam kilka lat. Cierpiałam trochę z własnej winy, trochę z winy lekarzy. Jestem jednak pewna, że gdybym wiedziała to, co wiem dziś, zawalczyłabym o prawidłową diagnozę dużo wcześniej.

Diagnoza to chyba słowo klucz w przypadku tej książki. W bardzo wielu przypadkach i przy wielu dolegliwościach lekarze nie potrafią postawić jednoznacznej diagnozy. Często w takiej sytuacji słyszymy, że „taka Pani/Pana uroda”. Kto z Was nie miał ochoty w takiej sytuacji strzelić lekarzowi w twarz? Ludzki organizm jest na tyle dobrze zaprogramowany, że nie wysyła niepokojących sygnałów bez przyczyny. „Urodą” człowieka nie można nazwać codziennego i wykańczającego bólu brzucha, który powraca po każdym obiedzie przez kilka lat, albo nadmiernego wypadania włosów czy niepokojących zmian na skórze. Nie wszystko też da się zwalić na stres.

Książka „Nie powinnam tego jeść” może być pomocna dla osób w takiej trudnej sytuacji, podpowiada gdzie można szukać przyczyny problemów i jakie badania powinno się wykonać, żeby przyczynę tę potwierdzić. To nie jest absolutnie narzędzie do samodiagnozy, do korzystania z oferty badań diagnostycznych współczesnej medycyny bardzo Was zachęcam (co do niektórych metod leczenia mam jednak duże wątpliwości). Jasno i przystępnie opisane przez autorkę zależności między dietą, a niektórymi chorobami pozwoli zrozumieć co własnym obiadem możecie zmienić i jak tym obiadem wpłynąć na stan własnego zdrowia.

Ja na szczęście swoje problemy mam już za sobą, mimo wszystko lekturę tej książki uważam za bardzo cenną. Pozwoliła mi ona uporządkować i poukładać wcześniej zdobytą wiedzę. Książka ma też bardzo bogatą bibliografię, dla zainteresowanych tematem jest więc dobrym początkiem do dalszych poszukiwań. Szkoda tylko, że już samym tytułem dyskryminuje mężczyzn, wielu z nich na pewno skorzystałoby z lektury tej książki.